Bırrrrrrrrrrr...

                    Üşüyorum.

                Üşüyorum…

                Üşüyorum…! Tamam ,kış ayı ,onu biliyorum. Mevsimden bağımsız olarak evde olmanın bir getirisi olmalı. Boşuna mı inşa etmiş ,oymuş, kazmış  İnsanevladı  v.1.0.2. Ama tabi adamlar zeki  ;ateş yakıyorlar efenim. Şimdi benim her tarafı babun dötü misali açık olan evim içeriyle dışarı arasında en ufak sıcaklık farkını odadaki havanın içinde saklambaç oynayan su buharını ebelemek için kullanıyor. Tabi bizim su buharları da üzüntüden kederden kendilerini dağlara taşlara…pardon duvar köşelerine ve camlara vuruyor. Bende depresyondan sahile vuran balinaları kurtarma timi misali iki elimde iki bez ,cam duvar arasında mekik dokuyorum. Dedim ya v.1.0.2 ateş yakıyor, zeki adamlar! Nemi alıyor ateş arkadaş! Biz de içinden yine “su” geçen bir teneke kutuyla haşır neşir oluyoruz. Benim kombi Ankara – Konya yoluna çıkmış şahin misali bas bas bağırıyor su kaynatcam diye ama ne fayda(gerçi ikisi de başarıyor bunu ;) ). Elini dokunduramadığın petekten bir metre uzaklaş… yada en iyisi uzaklaşma, düşüncesi bile üşütüyor insanı .En azından ben uzaklaşmıyorum. Üşüyorum! Efenim en iyisi mi ben bir sıra daha mekik dokuyayım hem ısınırım. Sobası ve katalitiği olanlara selam olsun burdan, dur ya nem almayan evi keşfetmemişmiydi bu insanevladı …